Pomiędzy Asciano a San Giovanni d'Asso droga biegnie przez piękne tereny Crete Senesi. Wiosną i latem wśród zieleni i kwitnących krzewów a jesienią królują tu kolory ziemi. Droga nazywa się Strada del Pecorile, to znacznie ładniej niż strada provinciale 60. Crete Senesi położone na południowy-wschód od Sieny to niepowtarzalny krajobraz i koloryt.
 |
| Calanchi |
Najpierw San Giovanni d'Asso. Jest tutaj muzeum trufli w zamku. Indywidualni turyści mogą je zwiedzać od piątku do niedzieli w godzinach 10-13 i 15-18 za 4 €. Tutejsza słynna specjalność to biała trufla (tartufo bianco) z Crete Senesi. W trzeci weekend listopada odbywa się w San Giovanni wystawa i targi nie tylko trufli, ale też miejscowych spożywczych specjałów, których tu nie brakuje.
 |
| San Giovanni d'Asso |
 |
| Romańska Chiesa di San Pietro in Villore |
Stamtąd pojechałam w kierunku Montisi gdzie produkowana jest bardzo dobra oliwa. Liczyłam na to, że przy drodze trafi się jakieś frantoio. Ale się przeliczyłam, nic nie spotkałam. Powinnam była sprawdzić w internecie. Teraz już wiem gdzie są w rejonie Montisi olejarnie, jednak w tym roku moja trasa tamtędy nie przebiega. Pewno prościej będzie dojechać do Cerralti niedaleko Grosetto. Wytwarzana tam oliwa jest wyśmienita. Stosunkowo droga, ale do sałat i na surowo jest niezwykle smaczna. Mam w najbliższym otoczeniu zagorzałych wielbicieli tej oliwy. Wszyscy z mojej rodziny już tam byli, najwyższy czas żebym i ja dotarła.
 |
| Dojeżdżamy do Pienzy |
Oczywiście musiałam zajrzeć do Pienzy, która zawsze mnie zachwyca. Nie mogę przejechać w pobliżu, żeby tam nie wstąpić. Przejść tą samą trasą, zrobić zdjęcie pod studnią i widok na Toskanię z murów, ceramiczną skrzynkę na listy i ukwiecone uliczki, kupić pecorino di Pienza przechowywane w sianie, w popiele czy dojrzewające w winie. Robię to prawie co roku i nie mam dosyć. W tym roku znowu będę w Pienzy.
 |
| Widok z murów na Val d'Orcia |
Pienza w swym obecnym kształcie powstała dzięki papieżowi Piusowi II, żyjącemu w XV wieku. Urodził się on w Corsignano, bo tak kiedyś nazywała się Pienza. Po wyborze na papieża przebudował swoją rodzinną wieś, stworzył tutaj idealne renesansowe miasto, które później stało się wzorem dla wielu innych miast. Główny, niezbyt wielki plac, który oczywiście nazywa się Piazza Pio II otaczają najważniejsze budynki - ratusz z arkadami i wieżą zegarową, duomo, pałac biskupi i Palazzo Piccolomini. Jest tu też ładna studnia. W Palazzo Piccolomini bywał Pius II, który urodził się jako Enea Silvio Piccolomini. Pałac można zwiedzać od wtorku do niedzieli w godzinach od 10 do 18:30. Od 16 listopada do 14 marca krócej, bo do 16:30. Wstęp kosztuje 7 €. Palazzo ma w środku piękny dziedziniec a od południowej strony zewnętrznej, trzy piętra loggii z widokiem na ogród i dolinę rzeki Orcia, z Monte Amiata w tle. Val d'Orcia od 2004 r znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
 |
| Palazzo Piccolomini |
 |
| Japońska młoda para przed Duomo |
Przedwczesna śmierć papieża zakończyła rozwój miasta, Starówka od tej pory pozostała w niezmienionym kształcie. Od roku 1996 znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Oczywiście sprawdzę jak wygląda Santa Sofia, dom moich marzeń. Oglądam go co roku, ale nigdy nie pojawiła się informacja, że jest na sprzedaż. Dwa lata temu był zarośnięty krzakami. W ubiegłym wyglądało nieco porządniej, ale nikt nie zabierał się do remontu. Więc może czeka na mnie.
 |
| Santa Sofia, opuszczony od lat dom |
Jadąc od Pienzy w kierunku San Quirico d'Orcia skręcamy w lewo do Capella di Vitaleta. Teraz już stoi tabliczka, ale gdy pierwszy raz jej szukałam, to trafiłam tylko dzięki mapom google. Droga jest szutrowa, więc trzeba jechać wolno. Inaczej zresztą nie miałabym ochoty, nawet gdyby był gładki asfalt, bo widoki są przewspaniałe. Kwintesencja Toskanii.
Trzeba zaparkować przy lasku za którym w prawo odchodzi jeszcze węższa dróżka do kaplicy. Leży ona na terenie prywatnym więc drogę przegradza żelazna brama. Bez płotu, jak to często widzi się we Włoszech. Potem jeszcze kilkaset metrów wśród pól. Byłam tam w ubiegłym roku pod koniec maja. Przyroda aż kipiała zielenią, kwiatami, zapachami.
